استخرهای شنای شاتکریت رایج ترین طراحی در اکثر نقاط ایالات متحده است.

هنگام ساخت این استخرها، گروه ساختمانی گودالی را حفر می کنند، لوله ها را می چینند و سپس با میله های فولادی یک سانتی متری چارچوب را مونتاژ می کنند.میله ها با فاصله حدود 25 سانتی متر از یکدیگر قرار دارند و با فلز در کنار هم نگه داشته می شوند.پس از نصب اسکلت، گروه ساختمانی یک لایه ملات سیمان (مخلوطی از سیمان و ماسه) دور میله های فولادی می پاشند.قبل از پاشش، سمپاش ملات سیمان خشک را با آب مخلوط می کند تا بتن مرطوب بسازد.تیم ساخت و ساز ملات سیمان را صاف می کرد و اجازه می داد برای یک هفته یا بیشتر خشک شود قبل از اعمال یک لایه رویه صاف روی سطح ناهموار.

مارن (مخلوطی از سیمان و ماسه مرمر) متداول ترین رنگ مورد استفاده برای بیرون است، اما بسیاری از مردم استخرها را با رنگ مخصوص ونتون رنگ می کنند.سطوح براق برای شاتکریت می تواند کاشی، سنگدانه در معرض یا حتی فایبرگلاس باشد.مخازن شاتکریت بسیار بادوام هستند و می توانند در هر شکل و اندازه ای ساخته شوند.